Page 28 - Life in Life - Ocak 2020

life RÖPORTAJ

nevuga@gmail.com | www.nevuga.com

Bize kendinizden bahseder misiniz ve sanat –her neyse o- hep hayatımdaydı. Ceketimin
serüveninizden bahsedebilir misiniz, nasıl cebinde Gergedan Dergileri işe gidişlerimi
bir yol izlediniz ? hatırlarım. Bu oluş süreci sonunda öyle bir

Yollar uzaktan birbirine benzer, ama ayrıntılarda noktaya ulaştı ki 2018 yılında 25 yıllık kurumsal
farklılık göstermeye başlar. Ayrıntılara nufuz mühendislik hayatımı sonlandırma kararı aldım.
ettiğinizde sonunda bir tekillikle yüzleşirsiniz. Aynı yıl Venedik’te yaptığım solo ‘Biri-Hiçbiri’
Tanık olduğunuz artık eşsiz bir varoluştur. Sanat sergisi bu kırılmayı sorgulayan, içimizdeki çoğul
her ikisinin peşindedir. Tipik ve tekil olan. kimliklerden yola çıkıyordu.
Cumhuriyet’in de sayesinde bulundukları koşulları
aşan mühendis bir baba ile Gazi Resim’den resim
öğretmeni bir annenin oluşturduğu mütevazi orta
sınıf çekirdek ailenin çocuğu olmanın konforu
ile benliğim oluşmaya başladı. Onların yeni
modern hayata en azından kitaplar düzeyinde ayak
uydurmuş olmaları, düşünsel özgürlüğe saygıları
kardeşimle benim önümüzde entellektüel bir ufuk
açmıştı. Annemin resim kitaplarındaki dünyaların
ve babamın analitik bakışının bileşimiydim sanki
gençlik yıllarımda.

Ülkenin o zaman mütevazi ailelerinin çocuklarının
girebildiği parasız iyi okullarında (Anadolu Lisesi,
ODTÜ) geçen eğitim ve öğrenimim de bu ufka
katkı yaptı. Yine de anne babadan miras alınan
ekonomik kaygılar ile mühendisliği seçip yıllarca Görsel 1:, Kimlik Kutusu (40x50 cm) Lightbox
kurumsal hayatta çalışırken, “sanat” denen şey (Işıklı Pano). Biri-Hiç-Biri Sergisi / Venedik, 2018

28